"Μας λένε σήμερα, ότι κάνουν αγώνα για να...βγούμε απ΄τα μνημόνια. Σας διαβεβαιώ ότι δεν θα βγούμε ποτέ απ΄τα μνημόνια, διότι, υπέταξαν θεσμικά τη χώρα στα διεθνή κέντρα, τα οποία θα την ξεζουμίσουν και θα την κινεζοποιήσουν..."

[Απομαγνητοφώνηση Ελένη Ξένου. Από την εκπομπή του Πέτρου Ιωάννου με τον καθηγητή Γ.Κοντογιώργης ομ.καθηγητής στο Πάντειο, και τον Θοδ. Βαλαής, στον Σπορnews 90,1 της Λάρισας, στην εκπομπή : ''ακροβάτες του ονείρου'' στις 4.7.2016]

Γιώργος Κοντογιώργης:
- Μας λένε σήμερα, ότι κάνουν αγώνα για να...βγούμε απ΄τα μνημόνια. Σας διαβεβαιώ ότι δεν θα βγούμε ποτέ απ΄τα μνημόνια, διότι, υπέταξαν θεσμικά τη χώρα στα διεθνή κέντρα, τα οποία θα την ξεζουμίσουν και θα την κινεζοποιήσουν, γιατί, διότι δεν θέλουν να αγγίξουν οι εσωτερικοί κατακτητές μας, η πολιτική τάξη, το κεντρικό πρόβλημα που είναι το πολιτικό σύστημα, το κράτος και η νομοθεσία που οικοδομεί τη διαπλοκή, τη διαφθορά και την εξάρτηση. Δε γίνεται να βγούμε από τα μνημόνια, να απελευθερωθούν υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας, να επελευθερωθεί ο χώρος του ελληνικού επιχειρείν από τα δεσμά στα οποία έχει επιβληθεί, όσο το κράτος παραμένει όπως είναι ιδιοτελές και με το ιδιώνυμο του φορέα της κατοχικής από την πολιτική τάξη και τους γύρω συγκατανευσιφάγους. Τόσο θα μένουμε στα μνημόνια, όσο θα επικρατεί η φτώχεια και οι αγορές. Θα κυριαρχούν οι ξένοι. Ε, λοιπόν αυτό, ΚΑΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ δεν το άγγιξε! ...
Όλα τα εκλογικά συστήματα, οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα και υπηρετούν το γενικό πολιτικό σύστημα. Τι λέει το γενικό πολιτικό σύστημα; Ότι όποιος κυβερνάει κάνει ό,τι του γουστάρει!...Πολύ απλά. Είτε με απλή αναλογική, είτε με πλειοψηφικό, αυτό θα κάνει ό,τι του αρέσει! Ένα το κρατούμενο, δεύτερο..., το 50% και όχι μόνο στην Ελλάδα, του εκλογικού σώματος, δεν ψηφίζει. Άρα δεν έχουν αυτό που επικαλούνται "κοινωνική νομιμοποίηση", έστω, στο επίπεδο της αποδοχής. Τρίτον, η ψήφος αυτή, κι ας υποθέσουμε ότι έχουμε την απλή αναλογική, θα βγουν λοιπόν 15 κόμματα στη βουλή...Θα υπάρχουν λοιπόν κάποια, που θα έχουν πάρει αδίκως εγώ θα σας πω, σε σχέση με το πρόγραμμά τους, 1%. Εάν αθροιστούν λοιπόν, τα 10 εκ των κομμάτων που αντιπροσωπεύουν 1 έως 3, έως 5%, μπορούν να φτιάξουν κυβέρνηση. Σύμφωνα λοιπόν με την φιλοσοφία του συστήματος θα φτιάξουν κυβέρνηση. Σύμφωνα όμως με την ίδια τη φιλοσοφία του συστήματος, αυτοί είναι εκείνοι που η κοινωνία, "κακώς" εγώ θα σας πω και δεν το αξιολογώ, δήλωσε ότι δεν τους θέλει να είναι στην κυβέρνηση...Και έδωσε την πλειοψηφία του 15 ή του 20% στο σύνολο, σε ένα άλλο κόμμα, θα βρεθεί αυτό το οποίο κατά την προσδοκία, έχει το μεγαλύτερο ποσοστό να μην είναι κυβέρνηση και όλα τα άλλα μαζί, αν συναθροιστούν να φτιάξουν κυβέρνηση. Αυτό δεν είναι ανωμαλία της φύσης; Και κατά τι αυτό εκφράζει περισσότερο την κοινωνική βούληση;
Το σύστημα είναι σεσημασμένο και καθορισμένο, οργανωμένο με τέτοιον τρόπο, που, δεν αφήνει να αναπνεύσει καμία πολιτική δύναμη που θα το αμφισβητήσει. Θα το αμφισβητήσει εννοώ, όχι ως προς τη δομή του. Θα το αμφισβητήσει ως προς τις πολιτικές του επιλογές.

Πέτρος Ιωάννου(ερώτηση):
- Kύριε Κοντογιώργη, επειδή είστε πολιτικός επιστήμονας, ζήτησε η κυβέρνηση να συμβουλευτεί από εσάς, να πάρει τις συμβουλές σας;

Γιώργος Κοντογιώργης:
- Όχι βέβαια! Μα, οποιοσδήποτε ασκεί κριτική όχι με ένα άλλο κόμμα αλλά με αφετηρία το συμφέρον της χώρας, όπως το εννοεί εν πάση περιπτώσει ή τη λογική ενός συστήματος, θεωρείται εχθρός και ταξινομείται απέναντι. Πρέπει να είσαι αυτός που θα κρατάς το θυμιατό για να σε κάνουν συνομιλητή τους. Κατά παράδοση δεν θεωρούμαι κατάλληλος συνομιλητής και έχουν δίκιο, ίσως, γιατί...η αντίρρησή μου είναι μια αντίρρηση η οποία έχει να κάνει με την ίδια την δομή, τη λογική του συστήματος. Αυτό δηλαδή που, στον κόσμο όλο σήμερα αποτελεί μια παραφωνία σε σχέση με το μέλλον, γιατί κρατάνε μέσω αυτού του συστήματος τις κοινωνίες στον 18ο αιώνα, αλλά και που είναι υπόλογος στην Ελλάδα για το καθεστώς κατοχής, καταστροφής και συρρίκνωσης της χώρας, που συμβαίνει εδώ και 2 αιώνες! Όπως αντιλαμβάνεστε επομένως, δεν είμαι κατάλληλος συνομιλητής, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα...Το θέμα είναι οι κοινωνίες να αντιληφθούν εν προκειμένω η κοινωνία η ελληνική, ότι ΟΣΟ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΥΦΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ! Μπορεί το κόμμα να ευνοεί για πελατειακούς λόγους, για να ξεδοντιάσει όπως λέμε την κοινωνική συλλογικότητα και τον κάθε έναν να τον βάλει στη θέση του..."Ο Σώζων εαυτόν Σωθήτω", άρα να του παρέχει μερικές εκδουλεύσεις, θα τα βρει μπροστά του...Πόσοι επωφελήθηκαν από την άκρατη και λεηλατική πελατειακή λογική που λειτούργησε στη διάρκεια της μεταπολίτευσης;...Ε, τώρα λοιπόν, οι περισσότεροι, αν όχι όλοι από αυτούς, δε δεινοπαθούν ψάχνοντας να βρουν στοιχεία μιας ελάχιστης αξιοπρέπειας;
...
Μη ξεχνάμε ότι αυτό που επιχειρεί σήμερα ο Τσίπρας με την "αναλογική", δεν έχει να κάνει μόνο με την αλλαγή της πολιτικής ατζέντας, αλλά θέλει να επαναφέρει το εγχείρημα "Παπανδρέου" του 1989, για να παρεμποδίσει, το ομολόγησε άλλωστε ο...συμβίος του μελλοντικός κύριος Λεβέντης, για να παρεμποδίσει λοιπόν, την εναλλαγή στην εξουσία. Εγώ δε θεωρώ ότι οποιαδήποτε εναλλαγή θα αλλάξει τα πράγματα, αλλά...είναι τρομακτικό αυτό που γίνεται σήμερα με πρόσχημα την απλή αναλογική. Θέλουν την απλή αναλογική, όπως και να την θέλουν εν πάση περιπτώσει και με όποιες διαφοροποιήσεις, για να εμποδίσουν την εναλλαγή στην εξουσία, να δημιουργήσουν δηλαδή πολιτικό αδιέξοδο, επειδή γνωρίζουν ότι δεν είναι πρώτο κόμμα για να κυβερνήσει. Θα σας το πω με πολύ απλό τρόπο. Ο λαός είναι πολιτισμική έννοια. Εάν δεν αντιληφθούμε τον λαός ως πολιτική έννοια, δηλαδή ως κοινωνία των πολιτών με πολιτική αναφορά, θεσμικά συντεταγμένο, που να έχει λόγο στα πράγματα, δεν πρόκειται να αλλάξει ΤΙΠΟΤΕ! Σας διαβεβαιώ ότι, με την εναλλαγή στην εξουσία, οποιοδήποτε κόμμα και να ανέβει στη εξουσία, θα παραδώσει μια Ελλάδα μικρότερη. Όχι γιατί δεν υπάρχουν έντιμοι και ικανοί, αλλά ό,τι αποτελεί και στιγματίζεται ως επικίνδυνο για το πολιτικό σύστημα επειδή το αμφισβητεί, θα εξουδετερώνεται εν τη γενέσει του. Η ανάταξη της χώρας, μπορεί να γίνει μόνο με την...υπέρβαση αυτού του καθεστώτος. Γιατί περί καθεστώτος πρόκειται. Είναι ένα πολιτικό σύστημα το οποίο έχει μεταβληθεί, μεθαρμοστεί και λειτουργεί ως καθεστώς. Την υπέρβαση του συνόλου πολιτικού συστήματος, που ανάγεται στον ίδιο τον πυρήνα του πολιτικού συστήματος που είναι κυβέρνηση, βουλή και όλα αυτά, σε σχέση με την κοινωνία, δημόσια διοίκηση, δικαιοσύνη και νομοθεσία. Όλα μαζί!...Αυτά δε γίνονται, δεν αλλάζουν με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό. Δεν αλλάζουν με την κομματική εναλλαγή. Χρειάζεται να οδηγηθούν στην κατάρρευση και την ανατροπή του. Ξεκάθαρα πράγματα. Δεν εννοώ την ιδέα της αιματοχυσίας ή της επανάστασης με βίαιο τρόπο, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι με πολύ ειρηνικό τρόπο μπορεί, εάν αύριο το πρωί ξυπνούσε η κοινωνία, θα μπορούσε, και τους έβαζε όλους απέναντι και δεν σκεφτόταν με όρους εναλλαγής και είχε συγκεκριμένο πρόταγμα συμμετοχής της στα κοινά, να είστε βέβαιος ότι θα είχε καταρρεύσει και θα είχε αλλάξει την ίδια στιγμή. Θα είχαν βγει νέες πολιτικές δυνάμεις που θα διακινούσαν άλλο σύστημα κι άλλες πολιτικές! Και κυρίως να ξέρετε ένα πράγμα!...Οι αγορές και ο Γερμανοί ή οι άλλοι ηγεμόνες της Ευρώπης, δεν φοβούνται κανέναν(!) από αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία, οποιασδήποτε κοπής. Φοβούνται ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!
Κι ενώ υπάρχει η αιτία της εξέγερσης, η εξαθλίωση, ενώ υπάρχει ο υπαίτιος στην συνείδηση της κοινωνίας για την εξαθλίωση, δεν υπάρχει το πρόταγμα. Το πρόταγμα της εναλλαγής στην εξουσία λειτουργεί εκτονωτικά. Και αυτό το πρόβλημα το εξηγώ με μερικές αράδες στην πρώτη σελίδα του νέου βιβλίου μου γράφοντας:
"Όταν ο λαός ενθυλακώσει πλήρως την αίσθηση του αδιεξόδου, το πιο πιθανόν είναι ότι δεν θα εξεγερθεί. Θα δραπετεύσει για να διασωθεί ή θα ιδιωτεύσει εν αδυναμία. Η αίσθηση του αδιεξόδου για να οδηγήσει σε αλλαγή πρέπει να συνοδεύεται με πρόταγμα αλλαγής. Όχι εναλλαγής στην εξουσία. Τότε θα μιλήσουμε για επανάσταση. Σήμερα δεν υπάρχει πρόταγμα αλλαγής, παρά μόνο διαμαρτυρία κατά των κυβερνώντων"

http://www.makeleio.gr/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/%CE%B1%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B7-%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%8D/

Τους έχετε ακούσει συχνά να λένε ότι έχει διογκωθεί η κοινωνική δυσαρέσκεια και να πάμε σε εκλογές. Τι σημαίνει αυτό;...Σημαίνει ότι θα τους δώσουν μια νέα προσδοκία με έναν άλλο "σωτήρα", ο οποίος γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα κάνει τα ίδια! Αλλά η εκλογική διαδικασία είναι εκτονωτική της εξεγερτικής προδιάθεσης της κοινωνίας μέσα στην εξαθλίωσή της. ... Πρέπει, για να μη δημιουργηθούν εντυπώσεις, όχι να επαναφέρουμε τις κοινότητες, τα κοινά, τις πόλεις κράτη που ζούσαν οι Έλληνες και τις είχαν ως κοινωνίες τους μέχρι και τον 18ο αιώνα. Αλλά, να αναπτύξουμε αυτό που δημιουργήθηκε εκεί, σε επίπεδο συνολικού κράτους-έθνους. Δηλαδή, το πολιτικό σύστημα του κοινού, να γίνει πολιτικό σύστημα του κράτους-έθνους. Και όχι να διασπάσουμε το κράτος-έθνος σε πολλές μικρές κοινότητες ώστε εκεί να νομίζουν οι άνθρωποι ότι αυτο κυβερνιόνται αλλά το κεντρικό πολιτικό πεδίο να παραμένει στα χέρια όσων έχουν τη δυνατότητα να το ελέγχουν. Είναι λάθος αυτό

Πέτρος Ιωάννου(ερώτηση):
- Ωραία, πρακτικά, πως θα γίνει αυτό;...Εγώ αυτό το όνειρο θέλω να το ζήσω τώρα! Όχι στα παιδιά και στα εγγόνια, τώρα!

Γιώργος Κοντογιώργης:
- Κύριε Ιωάννου θα σας απογοητεύσω, αλλά δεν θα το ζήσετε...Κάθε πολιτεία έχει τον δικό της χρόνο. Η ελληνική κοινωνία έχει μπει στον αστερισμό και των άλλων κοινωνιών. Άρα εξελίσσεται μαζί τους. Συνεπώς, όσο και να το ονειρεύεστε η Δημοκρατία δεν θα έρθει ούτε χθες, ούτε αύριο το πρωί. Διότι δεν είναι του παρόντος. Δεν διαδηλώνει κανείς γι΄αυτό. Όσο και να την συζητάμε, θα βγούμε έξω στη συνέχεια, και θα αρχίσουμε να λέμε, όχι εγώ, αλλά, παραδείγματος χάρη οι μαθητές μου, για πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκλογές, και ούτω καθεξής, επομένως δεν είναι μέσα στο αξιακό μας σύστημα διότι δεν έφτασε ο χρόνος τους. Απ΄την άλλη, διαπιστώνουμε ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο η οποία μας έχει καθυποτάξει λογικές και σε γνώσεις οι οποίες είναι ψευδής. Ζούμε ένα καθεστώς αλλοτρίωσης σε επίπεδο εννοιών το οποίο έχει γίνει δεύτερη φύση μας. Χρειάζεται λοιπόν να επαναστατήσουμε σε γνωστικό επίπεδο και να πάψουμε να χαρακτηρίζουμε μια "ολιγαρχία" ως Δημοκρατία, ένα σύστημα μοναρχίας ως δημοκρατικό, την αντιπροσώπευση και τη δημοκρατία ως ένα και το αυτό και ούτω καθεξής. Για να πάμε στη Δημοκρατία πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τις έννοιες. Τι είναι Δημοκρατία;...Πρέπει να αναγνωρίσουμε την ανάγκη της και να την κάνουμε μέρος των επιδιώξεων και του αξιακού μας συστήματος. Να ξέρουμε γιατί μας είναι χρήσιμη κι απαραίτητο.
Κλείνοντας να σας πω ότι σήμερα, πάμε σε μια άλλη φάση, που θα απαιτήσει αρκετά σύντομα, την "αντιπροσώπευση". Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε το τι είναι η αντιπροσώπευση και πώς μπορεί να γίνει. Πώς δηλαδή η ιδιότητα του εντολέα που σήμερα κατέχεται απ΄τον εντολοδόχο πρωθυπουργό, θα περιέλθει στην κοινωνία. Και μετά να φτιάξουμε το σύστημα που θα μας οδηγήσει. Και θα πάμε σ΄αυτό, γιατί θα έχουμε ενθυλακώσει την αντίληψη ότι το παρόν σύστημα δεν δίνει λύσεις στα συμφέροντά μας. Άρα λοιπόν, να καταλάβουμε ότι πρέπει να γίνουμε έστω με αυτόν τον τρόπο του εντολέα, νοικοκύρηδες στο σπίτι μας, στο συλλογικό μας σπίτι. Αυτό είναι το κεντρικό πρόβλημα σήμερα. Δουλεύουμε για να τους κάνουμε ηγεμόνες μας, η ενσάρκωση της εθελοδουλίας, υπήκοοι, μεταβαλλόμαστε σε δούλοι, διότι όποιος υπόκειται στην εξουσία, στην απόφαση κάποιου άλλου για τη ζωή του, σημαίνει ότι είναι δούλος, εθελόδουλος. Ποιος το σκέφτεται αυτό σήμερα;...Ας αλλάξουμε λοιπόν τα πράγματα μέσα στο μυαλό μας και να είμαστε βέβαιοι ότι τότε θα βγούμε στο ξέφωτο και θα ελπίσουμε!

«Η Συριζαία Αριστερά ως φορέας ιδεολογικής εθελοδουλείας και ως κυβέρνηση των προθύμων»

Η αναντιστοιχία μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής στην Ελλάδα, έχει εγκατασταθεί και αποτελεί τη σταθερά από το 1832 κι όχι στη διάρκεια των μνημονίων. Σπανίως ο πολιτικός κόσμος βρέθηκε σε αντιστοιχία με την κοινωνία και το συμφέρον αυτής της κοινωνίας και έχω εξηγήσει επανειλημμένα γιατί. Το ζήτημα αν θέλουμε να επανέλθουμε, να έλθουμε μάλλον, στην μετα-χουντική περίοδο, αναδεικνύει δύο περιοχές που, βεβαίως, μας ταλανίζουν και σήμερα. Που είναι η περιοχή του ελληνικού κράτους στο σύνολό του κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, που, αποτέλεσε μια προκλητική εκδοχή της ιδιοποίησης, άρα της λεηλασίας της κοινωνίας, που οδήγησε ακριβώς στην κρίση που διανύουμε, έχει να κάνει με την εμμονή της πολιτικής τάξης της χώρας να μην θέλει να διορθώσει τους πυλώνες λίγο, να αλλάξει λίγο πορεία και να αποκαταστήσει μια αίσθηση κοινωνικής συνοχής και ανταποκρισημότητας προς το συμφέρον της χώρας, άρα να αλλάξει το πολιτικό σύστημα και τις πολιτικές του κυρίως, το κράτος, για να λειτουργεί δημόσια διοίκηση και δικαιοσύνη και τη νομοθεσία που, ποδηγετεί τη κοινωνία αντί να την απελευθερώνει. Επομένως είμαστε σε ένα πλαίσιο το οποίο δεν προοιωνίζεται καλές εξελίξεις. Διότι όταν το πολιτικό σύστημα παράγει πολιτικές που αποτελούν, όπως και, καλεί πολιτικούς που αποτελούν ξένο σώμα προς την κοινωνία και τη χώρα, η πολιτικές αυτές οδηγούν σε καταστροφές. Το θέμα είναι ότι η πολιτική τάξη της χώρας -κι έχει ενδιαφέρον ότι στην ηγεσία αυτή τη στιγμή βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ- παραδίδει τα κλειδιά της χώρας, -όταν δεν αποφεύγει καν να αντιμετωπίσει τα προβλήματα- με τόση άνεση ώστε να έχει κανείς την αίσθηση ότι σπεύδει, είναι επισπεύδουσα στο να εκχωρήσει ό,τι απαιτεί ο εθνικισμός των άλλων, χωρίς να πέσει τουφεκιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι απ΄το 1990, ΄89 προς ΄90, περιέγραψα αυτή την εξέλιξη στο Σκοπιανό και βεβαίως το επεσήμανα διότι δε με εξέπληξε αν ο Τσίπρας και η ΣΥΡΙΖΑΙΑ παρέα του –όχι μόνο, αλλά, αυτή επικεφαλής- είναι εκείνη η οποία οδήγησε στο αποτέλεσμα που οδήγησε στο Σκοπιανό. Ξέρετε, πριν ανέβει ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία -το 2015- είχα μια συζήτηση με κάποιον ο οποίος γνωρίζει τα διεθνή πράγματα πολύ καλύτερα από τους εσωτερικούς παράγοντες που θα έπρεπε να τα έχουν μελετήσει. Είπε το εξής: λέει, “η Δύση θέλει πάρα πολύ τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία”. Λέω γιατί;… “Διότι έχει μελετήσει το πρόγραμμά του, τις αρχές του, τις αξίες του, τις πολιτικές που υπόσχεται να ακολουθήσει και έχει πειστεί, ότι είναι πολύ πιο προχωρημένες προς τα συμφέροντα της Δύσεως -και εννοείται των δυνάμενων που διαμορφώνουν τον χάρτη της περιοχής και, των άλλων γειτόνων- από όσο είναι αυτά στα οποία στοχεύουν οι δυνάμεις αυτές." 

Όπως σας είπα, το πολιτικό σύστημα, παρουσιάζει αυτή τη συνέπεια απ΄το 1832 κι όχι τώρα. Οι καταστροφές του ελληνικού κόσμου οργανώθηκαν και πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα. Όμως, όταν έρχεται κάποιος και δηλώνει -σε όλα τα επίπεδα- στο Κυπριακό, στο Σκοπιανό, στη κρίση, στα ζητήματα της κρίσης και της διαχείρισης των αγορών, στο μεταναστευτικό, ότι θα κάνει το α, β, γ, τα οποία είναι μέσα στη λογική της εξυπηρέτησης του εθνικισμού των άλλων, σημαίνει ότι, κάποιοι πανηγυρίζουν έξω απ΄τη χώρα. Αυτό δηλώνει ότι κάποιοι δε θα πανηγυρίσουν μέσα στη χώρα. Αν πάρουμε το Σκοπιανό -προσέξτε!- τη σημασία, ότι, επειδή η ελληνική κοινωνία παγιδεύτηκε στο ονοματολογικό, ή να έχει ή να μην έχει επιθετικό προσδιορισμό το «Μακεδονία», ή να μην υπάρχει το όνομα «Μακεδονία», επωφελήθηκαν οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ κυβερνώντες, για να αφήσουν απ΄έξω απ΄τη ρύθμιση, να εκχωρήσουν δηλαδή, αυτό που αποτελεί την επιτομή του αλυτρωτισμού. Το έθνος και την ιδιότητα του πολίτη. Ξέρετε, συνηθίζεται -όχι συνηθίζεται, είναι ο αξιωματικός κανόνας- η πολιτειότητα, δηλαδή, η ιδιότητα του πολίτη, η υπηκοότητα κυριολεκτικά, να αναφέρεται στο όνομα του κράτους. Δηλαδή, είναι ο Έλληνας του ελληνικού κράτους. Ο Γάλλος, του γαλλικού κράτους. Δεν έχει ειδικότερη αναφορά. Εκεί που υπάρχει η ειδικότερη αναφορά στην ιδιότητα του πολίτη, είναι στα ομοσπονδιακά συστήματα όπου, υπάρχει ο πολίτης του τάδε κρατιδίου της Γερμανίας, και υπάρχει και ο γενικός Γερμανός πολίτης. Εδώ λοιπόν, το ειδικότερο που είναι η Σλαβο-μακεδονική κοινότητα των Σκοπίων, έχει δώσει την ονοματοδοσία στην ιδιότητα του πολίτη, δεν είναι πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας, είναι πολίτης Μακεδόνας και έχει εκχωρήσει επίσης, το σύνολο του εθνικού αυτοπροσδιορισμού των Σλαβομακεδόνων, τη Μακεδονία. Σημαίνει δηλαδή ότι αυτός που είναι, το ιδιαίτερο που είναι χορηγός αλυτρωτισμού, το έδωσαν, το εκχώρησαν, με αποτέλεσμα να το βρούμε μπροστά μας.

Ένα δεύτερο σημείο. Εάν γεννήθηκε το Μακεδονικό ζήτημα, γεννήθηκε το μεσοπόλεμο κυρίως, από την κομμουνιστική Διεθνή που ήθελε να δημιουργήσει έθνος, άρα και που πίστευε ότι υπάρχει έθνος Μακεδόνων που έπρεπε να ελευθερωθεί και να αποκτήσει κρατική υπόσταση. Δεν ήταν η γεωγραφία. Ήταν το εθνικό ζήτημα που ήγειραν. Και, δεν αναφέρονταν στην ιστορία ξέρετε. Αναφέρονταν στις πραγματικότητες τις εποχής. Ήθελαν να δημιουργήσουν ένα έθνος και να του δώσουν κρατική υπόσταση. Αναφέρονται τώρα –τους ακούω τους κυβερνώντες- να αναφέρονται στην αρχαία ιστορία. Τους την εκχώρησαν κι αυτή. Διότι οι ίδιοι Σκοπιανοί, δε λέγανε ότι είναι απόγονοι, δηλαδή αρχαίοι Έλληνες. Λέγανε ότι, η αρχαία ιστορία της Μακεδονίας -ο Μέγα Αλέξανδρος και οι άλλοι- είναι δικοί τους γιατί αυτοί είναι Μακεδόνες. Άρα είναι κληρονόμοι. Τους το εκχώρησαν. Και θα βάλουν λέει στα αγάλματα ότι είναι ο Μέγα Αλέξανδρος της Ελληνιστικής εποχής. Μα αυτό λέγανε και οι ίδιοι. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό ξέρετε. Υπάρχει κάτι το οποίο δεν έχει εγερθεί από καμία πολιτική δύναμη και, σκοπίμως το υποκρύπτουν. Ποιο είναι αυτό; Η επόμενη ιστορία της Μακεδονίας. Η Ελληνική ιστορία της Μακεδονίας, μάλλον, η ιστορία των Ελλήνων της Μακεδονίας, δε σταματάει με το Μέγα Αλέξανδρο. Συνεχίζει επί Ρωμαίων, συνεχίζει και γιγαντώνεται στην εποχή των Μακεδόνων, οι μεγάλες αντιστάσεις του Ελληνισμού έγιναν στην περιφέρεια της Μακεδονίας εναντίων των Βουλγάρων, εναντίων των Σέρβων, εναντίων των Οθωμανών, εναντίων όλων των Βαρβάρων που εισέρχονταν στα Βυζαντινά εδάφη, και, θα φτάσουν βεβαίως στο σημείο να διεκδικήσουν και την ιστορία αυτή. Μάλλον, όχι θα φτάσουν. Τη διεκδικούν. Τη θεωρούν κεκτημένο τους. Απλώς αυτό θεωρήθηκε αυτονόητο ότι πρέπει να τους εκχωρηθεί χωρίς συζήτηση. Και έμειναν μόνο στην αρχαία που κι αυτή την εκχώρησαν όπως σας είπα. Αλλά, τι σημαίνει αυτό; Ότι παραδείγματος χάρη επειδή λέγονται Μακεδόνες οι πιο ένδοξοι βασιλείς του Βυζαντίου, είναι δικοί τους. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ότι ο Βασίλειος ο 1ος ο Μακεδών -που ήταν ένας αγράμματος χωρικός- κι έγινε ένας απ΄τους μεγαλύτερους βασιλείς όπως κι οι επόμενοι βασιλείς, ο Βασίλειος ο 2ος, ο Λέων και λοιπά, αυτοί γεννήθηκαν, μάλλον ο γενάρχης της οικογένειας ο Βασίλειος ο 1ος , ήταν ένα παιδί μιας οικογένειας ενός χωριού έξω απ΄την Αδριανούπολη. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό; Ότι, επειδή η γεωγραφία της Μακεδονίας τότε περιελάμβανε και τη Θράκη, άρα είναι κληρονόμοι μιας ολόκληρης γεωγραφίας και ιστορίας την οποία θα επαναφέρουν βεβαίως στο σχήμα που είχε προδιαγράψει η κομμουνιστική Διεθνής.

Κρατήστε κάτι. Αυτό που λένε, ότι δηλαδή η Βυζαντινή, η μετά την αρχαία εποχή, ελληνική ιστορία της Μακεδονίας, η ιστορία των Ελλήνων της Μακεδονίας, έχει την κορωνίδα της στο ζήτημα του Κύριλλου και του Μεθόδιου. Εδώ υπάρχει ένας διαγκωνισμός μεταξύ των Βουλγάρων και των Σκοπιανών, ο οποίος όμως θα κατακυρωθεί υπέρ των Σκοπιανών γιατί; Διότι οι Κύριλλος και Μεθόδιος είναι δύο αδελφοί που γεννήθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Χρησιμοποιούν, επικαλούνται το καταγωγικό, το αιματολογικό ότι δήθεν ήταν Σλάβοι. Δεν υπάρχει καμιά μαρτυρία που να το λέει. Αντιθέτως, όπου βρέθηκαν ιδίως ο Κωνσταντίνος ο Κύριλλος -ο μετέπειτα Κύριλλος- όπου βρέθηκε, διακηρύσσει την ελληνικότητά του. Είτε ως πρέσβης στους Άραβες, είτε στους Χαζάρους στη Νότια Ρωσία, είτε οπουδήποτε αλλού, είτε η αποστολή του για τον εκχριστιανισμό των Σλάβων, έχει ως πρόσημο την ελληνικότητα. Και στο επίπεδο της γλώσσας και στο επίπεδο των αξιών και στο επίπεδο των επιχειρημάτων.

Ακούστε. Μου είναι αδιάφορο αν δε γνωρίζουν ιστορία οι κυβερνόντες. Αν δε γνωρίζουν εγκληματούν . Διότι, η ιστορία δημιουργεί τα γεγονότα. Και οι ιστορικοί λαοί, ή εκείνοι που θέλουν να διεκδικήσουν ιστορικότητα, έχουν πολύ βαθιά την ιστορία στην κοινωνική τους συνοχή. Προσέξτε λίγο, εδώ, μπαίνουμε σε ένα βαθύ σε συνέπειες αυλάκι, το οποίο δεν ξέρουμε πού θα οδηγήσει. Ξέρετε τι διατείνονται; Το άκουσα από ομιλούντα στη Βουλή τις μέρες αυτές. -Προσπαθούσα επί χρόνια να δείξω ότι η Ζυριζαία Αριστερά, ή Σημιτική, εκσυγχρονιστική Πασοκική νομενκλατούρα, διατείνεται ότι πολεμάει, καταπολεμάει τον ελληνικό εθνικισμό, υιοθετώντας τον εθνικισμό των άλλων. Των γειτόνων.- Είπε λοιπόν κάποιος με πολύ πολύ ακρίβεια διατυπωμένο, αυτό το οποίο αποτελεί τη πεμπτουσία της εξωτερικής πολιτικής δηλαδή τα προσέγγισης των ελληνικών θεμάτων. Δεν είναι λέει, -το λέω επί λέξει- δεν είναι ο εθνικισμός των γειτόνων αλλά ο εθνικισμός της ελληνικής κοινωνίας το πρόβλημα. Το αντιλαμβάνεστε; Αυτό, παραλίγο να μας οδηγήσει στο Κυπριακό σε μια λύση. Που χάρη, ευτυχώς, στον Ερντογκάν δεν κατέληξε, μας έχει οδηγήσει σε μια λύση στο Αιγαίο όπου όποιο νησί διεκδικούν οι Τούρκοι το εκχωρούν σε καθεστώς Ιμίων, και, βεβαίως στο αποτέλεσμα που βλέπουμε να έχει υπογραφεί ήδη, στην υπόθεση των Σκοπίων.

Ακούστε, δεν πρόκειται για διχασμό της ελληνικής κοινωνίας, αλλά για διχασμό μεταξύ κοινωνίας και άρχουσας πολιτικής. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Και αυτό το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι αντιμετωπίσιμο στην Ελλάδα μέσα στο παρόν πολιτικό σύστημα. Εάν προσέξετε την Συριζαία Αριστερά με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, πώς αντιλαμβάνεται τη θέση του στην εξουσία της χώρας, πώς χαρακτηρίζει την κοινωνία που υποτίθεται ότι γι΄αυτήν υπάρχει εκεί…Θυμάστε, το συλλαλητήριο το συλλαλητήριο το αποκάλεσε "ετερόκλητο όχλο". Την έννοια του "όχλου", την εισήγαγαν στη νεότερη πολιτική ωρολόγια οι φασιστικές δυνάμεις του Μεσοπολέμου. Ή οι δυνάμεις της απολυταρχίας τον 19ο αιώνα. Ετερόκλητος όχλος. Ξέρετε γιατί; Γιατί δεν είναι κομματικά ως μάζα συντεταγμένος πίσω από μια κομματική νομενκλατούρα. Τι ακούσαμε στην Πρέσπα σε δηλώσεις χθες; Ότι από το ένα εκατομμύριο ή όσους, κατέληξαν να είναι 4 χιλιάδες οι οποίοι –προσέξτε η μομφή- ήθελαν να εμποδίσουν την υπογραφή της συμφωνίας. Καλά, ας αγνοήσουμε λοιπόν, αφού τόσο πολύ συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις η ελληνική κοινωνία, κι όχι επειδή υπάρχει καθεστώς τρόμου, -που δε τολμάει κανείς να πάει γιατί θα κινδυνεύει να πάθει ασφυξία από τα όπλα της αστυνομίας- εγώ λέω το εξής απλό. Γιατί αφού τόσο πολύ τους κόφτει η γνώμη της κοινωνίας και την επικαλούνται όταν είναι ευνοϊκή προς αυτούς, δεν προσέχουν τις δημοσκοπήσεις τι λένε; Γιατί οι δημοσκοπήσεις, αποδίδουν με ακρίβεια, χωρίς να κατέβει κανείς στους δρόμους. Ξέρετε τι είπε ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του πρόσφατα; Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν πάει σε δημοψήφισμα λέει, δεν θα υποβάλλει τη συμφωνία στην κρίση του ελληνικού λαού, διότι με την απόφασή του ο ελληνικός λαός θα εκθέσει τη χώρα… Αν αυτό δεν αποτελεί επιτομή ολοκληρωτικής πολιτικής αντίληψης των πραγμάτων, όπου η αυθεντία του ενός υπερέχει και ακυρώνει τη γνώμη και τη βούληση της κοινωνίας, τότε τι είναι;…
Υπάρχει το εξής. Εκχώρησαν τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό, -του ξέφυγε του πρωθυπουργού- είναι ο ίδιος που είπε ερχόμενος στην Ελλάδα από μια επίσκεψη στο εξωτερικό όταν ρωτήθηκε ότι, πρέπει οι Σκοπιανοί να αντιληφθούν ότι ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είναι μόνος δικός τους. Υπάρχει μια διαφορά ξέρετε μεταξύ της άποψης που μπορεί να εκφράσει κάποιος, από τον Γκέτε μέχρι οποιονδήποτε, ότι όλοι είμαστε Έλληνες, ότι είμαστε απόγονοι της πολιτισμικής, πνευματικής ή οποιασδήποτε κληρονομιάς των Ελλήνων και άλλο πράγμα να θέλει κανείς να ιδιοποιηθεί και να μπει στη θέση του Έλληνα και της ελληνικής ιστορίας αφαιρώντας την από την ελληνική ορθοταξία. Οι Βαλκανικοί λαοί αν προσέξετε, επειδή υπήρξαν ως λαοί μέσα στο περιβάλλον του ελληνικού κόσμου, εκεί ανεδείχθησαν, έχουν όλοι συμβολισμούς –εκτός από τον τρόπο του σκέπτεσθαι και του ζην- συμβολισμούς -με κακή εκφορά βεβαίως, έτσι; να το διευκρινίσουμε- αλλά έχουν συμβολισμούς ελληνικούς. Βυζαντινούς ή αργότερα. Είναι απ΄τη Ρωσία, από την Αλβανία με το δικέφαλο και τον Καστριώτη, από τους Σκοπιανούς τώρα, από τους Σέρβους, από τους Βουλγάρους και από τους Τούρκους βεβαίως. Τι σημαίνει όμως αυτό; Ότι, όταν διεκδικείς, όχι μερίδιο της ιστορίας αλλά μερίδιο της ίδιας της ζωής ενός λαού, το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού που επικαλείται -βεβαίως τραγικό- επικαλείται στη διεθνή πολιτική το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Εκεί που διαμορφώνονται με σχέσεις, με όρους δύναμης. Αλλά, προσέξτε λίγο μια λέξη. Η έννοια του αυτοπροσδιορισμού σημαίνει ότι, αν εσείς –αυτό συμβαίνει με τους Σκοπιανούς- θέλετε να αυτοπροσδιοριστείτε ως Γιώργος Κοντογιώργης και να δηλώνεται ότι, δεν είναι απλή συνωνυμία αλλά είστε εγώ, τότε εγώ δεν δικαιούμαι να αρνηθώ και να αντιτείνω ότι δεν είμαστε το ίδιο και ότι δεν είστε εσείς εγώ. Καταλάβατε πού μας πηγαίνει αυτό;…

Το χειρότερο είναι το εξής. Ότι είναι ένας εμετικός πολιτικός λόγος, που, βάζει στην κορυφή όπως ο ιεροεξεταστής του Γκρέκο την αντίληψη ότι η ορθότητα, η απόλυτη ορθότητα και η αυθεντία είναι δική τους άποψη κι όποιος διαφωνεί είναι εθνικιστής, φασίστας, χρυσαυγίτης, συντηρητικός, ακροδεξιός και όλα τ΄άλλα. Αυτή είναι η τραγικότητα της αντίληψης που έχουν για τα πράγματα, για τη σχέση κοινωνίας και πολιτικής. Αυτή είναι η πεμπτουσία της προόδου, με αυτό που κάνουν και η κοινωνία είναι συντηρητική και τους τραβάει πίσω. Δε ντρέπονται να το λένε. Αυτή είναι η διαφορά. Δεν ντρέπονται! Δεν εξευτελίζουν μόνο τη χώρα, εξευτελίζουν την ίδια την έννοια της Αριστεράς εδώ.

Γ. Κοντογιώργης - Η Συριζαία Αριστερά ως φορέας ιδεολογικής εθελοδουλείας και ως κυβέρνηση των προθύμων».
- 18.6.2018
Ο Καθηγητής
Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργος
Κοντογιώργης στις 18.6.2018 στον ραδιοφωνικό σταθμό ALPHA Radio 88.6 της
Καβάλας και στον δημοσιογράφο Νίκο Χαζαρίδη. «Η Συριζαία Αριστερά ως φορέας
ιδεολογικής εθελοδουλείας και ως κυβέρνηση των προθύμων».

Απομαγνητοφώνηση όλης της εκπομπής, Ελένη Ξένου.

https://contogeorgis.blogspot.com/2018/07/blog-post.html

Γ. Κοντογιώργης - Η Συριζαία Αριστερά ως φορέας ιδεολογικής εθελοδουλείας - 18.6.2018

Κ