Γ. ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ:
"Κατάντησαν Γιαπί τη Φοιτητική Εστία του Παντείου Πανεπιστημίου"
Αυτό το καθεστώς το ζούμε δεκαετίες τώρα. Απλώς, αυτή την περίοδο έχουμε φτάσει στο τελευταίο σκαλοπάτι.
Έχουμε απ΄τη μια μεριά ένα κράτος το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν θέλει να αναλάβει τον ρόλο του. Να δημιουργήσει δηλαδή ένα πανεπιστήμιο που να εκπληρώνει τον ρόλο του, και αυτό διότι, όπως και σε όλους τους άλλους τομείς, ο σκοπός που θεωρούν ότι πρέπει να εκπληρώνει το πανεπιστήμιο, είναι ο κομματικός σκοπός. Η κομματική ιδιοποίηση.
Τον δημόσιο θεσμό γενικώς και το πανεπιστήμιο συγκεκριμένα, από δημόσιο θεσμό τον έχουν μεταβάλει σε ιδιωτικό χώρο. Ο καθένας τον λυμαίνεται και βεβαίως η εφαρμογή του νόμου αφορά μόνο τους άλλους.
Ξέρετε, το άσυλο, είναι χρήσιμο εκεί που δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Δηλαδή στα αυταρχικά καθεστώτα. Εκεί που η ακαδημαϊκή ελευθερία είναι κατοχυρωμένη, έρχονται όσοι επικαλούνται το άσυλο για να την ιδιοποιηθούν ή για να την καταστείλουν. Ζούμε ένα καθεστώς που ιδεολογικά θέλει τη προλεταριοποίηση του πνεύματος. Όπως στα κομμουνιστικά καθεστώτα η προλεταριοποίηση της κοινωνίας γίνεται με την αφαίρεση της ιδιοκτησίας της οικονομίας απ΄αυτήν και την περιέλευσή τους στο κράτος, εδώ η προλεταριοποίηση γίνεται με την ιδιοποίηση του πνεύματος. Δηλαδή με την απαγόρευση των ανθρώπων να σκέφτονται. Τι θέλουν; Θέλουν να σκέφτονται με τον δικό τους τρόπο. Με άλλα λόγια, να είμαστε σε διατεταγμένη υπηρεσία, σε αυτό το οποίο θέλουν οι διάφορες αυτές συμμορίες, που παίζουν τον ρόλο των παρατάξεων, που είναι τελικά το μακρύ χέρι της ίδιας της κομματικής νομενκλατούρας.
Έχει σημασία να συζητάμε σε μια χώρα που γέννησε το πνεύμα, για την παραγωγή πνεύματος, την παραγωγή γνώσης; Εδώ, το μεγάλο ιδανικό των ανθρώπων, είναι να φέρουμε τα ξένα πανεπιστήμια στην Ελλάδα. Ακούγαμε τον κύριο πρωθυπουργό να μας λέει ότι, το ζήτημα είναι αν θα έρθουν τα Κολούμπια. Μα, αυτό είναι ζήτημα; Ή να φτιάξουμε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο που θα είναι για αυτό το σκοπό και όχι για τους κομματικούς και άλλους σκοπούς;
Το χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Κύπρος! Η Κύπρος έχει γίνει πρότυπο στην ευρύτερη περιοχή, στην ανάπτυξη ιδιωτικού ή δημόσιου πανεπιστημίου, και, είναι Έλληνες αυτοί που τα διακινούν. Εμείς γιατί δε μπορούμε; Κάποιοι μας τραβούν το μανίκι.
Δημοσιογράφος:
Στη περίπτωση του Παντείου Πανεπιστημίου, που επί πρυτανεία σας είχε αγοραστεί ένα πολυτελές ξενοδοχείο, με σκοπό να γίνει φοιτητική εστία, με πισίνα στην οροφή, κλιματισμό σε όλα τα δωμάτια, χαλιά, εστιατόρια και πολλά άλλα. Η μορφή που βλέπουμε σήμερα, δεν έχει καμία σχέση μ΄αυτό το οποίο μόλις περιέγραψα. Τι συνέβη κύριε Κοντογιώργη;
Χαίρομαι που το αναδεικνύετε αυτό το θέμα. Το αγοράσαμε επί πρυτανείας μου και μάλιστα αντί πινακίου φακής. Είχε όλα αυτά τα οποία περιγράψατε μέσα. Για τους φοιτητές πια. Αφού το παρέδωσαν οι πρυτανικές αρχές -οι οποίες βέβαια είναι οι μόνες που φυλακίστηκαν σ΄ αυτόν το τόπο από τους αξιωματούχους της χώρας, για ό,τι διέπραξαν- αφού το παρέδωσαν λοιπόν στις παρατάξεις, το υπενοικίαζαν, στη συνέχεια από εκεί έγινε διακίνηση γυναικών, ναρκωτικών και πολλών άλλων ανομιών, και, στο τέλος βεβαίως, άρχισαν να ξεπουλάνε ένα προς ένα τα πάντα. Από τα κλιματιστικά μέχρι και τις πόρτες. Σήμερα δεν έχει ούτε πόρτες ούτε διαχωριστικά εσωτερικά. Γι΄ αυτό υπάρχει κανείς που θα δώσει ευθύνες; Που θα απολογηθεί; Αυτή η εικόνα που παρουσιάζει αυτό το κτήριο ξέρετε, είναι η αντιπροσωπευτική εικόνα του πανεπιστημίου. Δηλαδή, ενός πανεπιστημίου που θεωρείται ότι είναι κέντρο ανομίας, όπου εκκολάπτονται τα πάντα. Όλα αποβράσματα της κοινωνίας. Δεν επιτρέπουν στη μάζα του φοιτητικού κόσμου να έχει εκπαίδευση.
Έχω διδάξει σε πάρα πολλά ξένα πανεπιστήμια. Σας διαβεβαιώ ότι ο φοιτητής γνωρίζει ότι θα είναι καθημερινά στη τάξη και στα εργαστήρια, ο καθηγητής γνωρίζει ότι πρέπει να είναι εκεί παρόν και να προσφέρει έργο, κανείς δεν ζήτησε από τον καθηγητή να εξασφαλίσει την τάξη στο πανεπιστήμιο. Ο καθηγητής πρέπει να βρει έτοιμη την πραγματικότητα αυτή. Να του την διασφαλίσει η πολιτεία.
Μας λένε τώρα ότι πρέπει οι καθηγητές και οι φοιτητές, με τα σφριγηλά κινήματα, ποια; αυτά της αλητείας του παρελθόντος που συγκρότησαν συμμορίες και λυμαίνονταν το πανεπιστήμιο και το μετέβαλαν σε δικό τους χώρο; Αυτοί λοιπόν, δεν είναι δυνατόν να διασφαλίσουν -ακόμα κι εκείνοι που έχουν τη καλή θέληση- την τάξη στο πανεπιστήμιο. Πρέπει να έρθει η πολιτεία.
Ξέρετε, στη Γαλλία, όταν αποτόλμησα πριν από λίγα χρόνια -κάποια γκρουπούσκουλα- να κάνουν κατάληψη στη Σορβόνη, χωρίς να ερωτηθεί κανένας μπήκε η αστυνομία με εντολή της πολιτείας και τους πέταξε έξω και τους πήγε και στην δικαιοσύνη. Αυτή είναι η ευνομούμενη πολιτεία. Διότι ήθελε να διασφαλίσει την ελευθερία των χώρων και τη κίνηση των ιδεών στο πανεπιστήμιο, χωρίς να φοβάται ο φοιτητής κι ο καθηγητής να τις διακινεί και να τις ανταλλάσσει ως απόψεις στην αίθουσα ή στους χώρους του πανεπιστημίου. Αυτό στην Ελλάδα θεωρείται ότι είναι αδίκημα.
Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιλαμβανόμαστε ότι, ο φασισμός πριν γίνει σύστημα είναι τρόπος. Και εφαρμόζεται και στους δημόσιους χώρους και στους ιδιωτικούς χώρους σήμερα. Μη ξεχνάμε, ότι αυτό που συνέβη στο Πάντειο, συμβαίνει σε όλα τα πανεπιστήμια. Και, μην ξεχνάμε επίσης ότι αυτή τη στιγμή, ένας, ή μάλλον πολλοί εξ αυτών οι οποίοι ήταν οι μεγάλοι συντελεστές των καταλήψεων των πανεπιστημίων, δηλαδή της ιδιοποίησης του δημοσίου χώρου και των εκβιασμών και των άλλων ανομιών που συνέβαιναν εκεί, που θεωρούν την ανομία ως κανονικότητα, μας κυβερνούν αυτή τη στιγμή. Με πρώτον τον πρωθυπουργό. Πώς μπορούμε να μιλήσουμε για «αριστεία»; όταν, οι διαδοχικοί υπουργοί παιδείας μας λένε ότι πρέπει να υπερισχύσει η «αριστεία των μηδενικών»; Όταν αισθάνονται υπερήφανοι διότι έχουν αποκτήσει διπλώματα απ΄ το εξωτερικό που ομολογούν τελικά, ότι θεωρούν υπέρτατη αξία ζωής όχι να διαμορφώσουν τους όρους σοβαρών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, αλλά πώς θα διώξουν τους Έλληνες να πάνε στο εξωτερικό να σπουδάσουν. Δεν εμπιστεύονται την ελληνική κοινωνία. Δεν εμπιστεύονται το διδακτικό προσωπικό. Δεν τους ενδιαφέρει η έρευνα. Αν σας περιγράψω τους αγώνες που έχω κάνει στη διάρκεια της πρυτανείας μου για να δημιουργήσω θεσμούς έρευνας, και, αναγκάστηκα πραξικοπηματικό τω τρόπω να δημιουργήσω εσωτερικούς θεσμούς, κέντρα ερευνών, χωρίς να ερωτηθεί η πολιτεία διότι η πολιτεία το αρνιόταν, μπορείτε να αντιληφθείτε τι συμβαίνει σ΄αυτή την άρχουσα πολιτική τάξη. Θέλει το πανεπιστήμιο ιδιοποιημένο. Δικό της. Και όχι δημόσιο.
Θέλω να συγχαρώ όλους αυτούς που με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη, έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες να ξεκαθαρίσουν τον δημόσιο χώρο του πανεπιστημίου τους από όλην αυτή τη καταισχύνη η οποία αυτή τη στιγμή κυριαρχεί. Και δυστυχώς, θα συνεχίσει φοβάμαι.
https://contogeorgis.blogspot.com/2018/12/blog-post_23.html?fbclid=IwAR04-UrF9ihgDilvyPFGTWpg3waPHrzsjoIv4veabdlFWjwFOJWaVWQhnEg
TV100 ThessalonikiΔημοσιεύτηκε στις 17 Δεκ 2018ΕΓΓΡΑΦΗ 939
Ο πρώην πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Γιώργος Κοντογιώργης μιλώντας σήμερα στην εκπομπή “Λόγια της Πόλης“ αποκάλυψε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο κτίριο της φοιτητικής εστίας του Παντείου εξηγώντας πως αγοράσθηκε επί πρυτανείας του το 1990. Όπως εξήγησε ο ίδιος “Ήταν πολυτελές ξενοδοχείο με πισίνα στην οροφή, κλιματισμό σε όλα τα δωμάτια, χαλιά, εστιατόριο και πολλά άλλα. Παρεδόθη από τους πρυτάνεις που με διαδέχθηκαν στις κομματικές παρατάξεις, στο πλαίσιο της συναλλαγής μαζί τους, οι οποίες αφού το υπενοικίαζαν σε διάφορους ημετέρους και τρίτους, στέγασαν διακίνηση γυναικών και ναρκωτικών κλπ, το λεηλάτησαν ολοκληρωτικά. Σήμερα έμεινε μόνο ο σκελετός όπως φαίνεται. Κανείς δεν ζήτησε ευθύνες από κανέναν.”είπε χαρακτηριστικά.
Απομαγνητοφώνηση, Ελένη Β. Ξένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου