Γ. Κοντογιώργης - Η Συριζαία Αριστερά και η δυναμική επιστροφή της κομματοκρατίας - 13.10.2017
Καταλληλότερη δήλωση για τον..."πρωθυπουργό" της χώρας -ο θεός να τον κάνει- από αυτήν του καθηγητή Γιώργου Κοντογιώργη, δεν έχω ακούσει μέχρι τώρα, όσον αφορά στην δήλωση του Τσίπρα, ότι δηλαδή, ό,που βρίσκεται αντικρίζει χαμόγελα.
Γιώργος Κοντογιώργης:
Το κεντρικό πρόβλημα δεν είναι, η πρόθεση του τι θέλουν να ρυθμίσουν, αλλά η ομολογία τι δεν θέλουν να αγγίξουν. Σημαίνει δηλαδή ότι, το κράτος αυτό το θέλουν έτσι όπως είναι για να το έχουν λάφυρο και να το χρησιμοποιούν κατά βούληση. Αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα που έπρεπε να τεθεί σε σχέση με την υπόθεση αυτή της ρύθμισης αυτού του, οριακού αν θέλετε, και εν πάση περιπτώσει συμβολικά πολύ ενδιαφέροντος θέματος που, θα έπρεπε να τεθεί σε πολύ διαφορετικές βάσεις. Όχι γιατί δεν πρέπει κανείς να σέβεται τη διαφορετικότητα του άλλου, αλλά, το περιβάλλον μέσα στο οποίο το τοποθετεί κανείς. Αλλά, δεν θέλω να συζητήσω αυτό το ζήτημα, για να μην υποπέσω στην ίδια παγίδα, να, μεταθέτω το περιεχόμενο της πολιτικής ατζέντας, προκειμένου να παίξω το παιχνίδι αυτών οι οποίοι μέχρι τώρα αν έχετε προσέξει, προκειμένου να μεταφέρουν τη προβληματική αλλού και να αποπροσανατολίσουν τη κοινή γνώμη, αυτό που κάνουν είναι να ικανοποιούν αιτήματα επιμέρους ομάδων. Ποιες είναι οι ομάδες που αποτελούν την αιχμή του δόρατος για να διαμορφώσουν αύριο τη κοινή γνώμη, δηλαδή να διαμορφώνουν πλαίσιο απ΄αυτό που είναι το περιβάλλον των ομάδων που δημιουργούν "θόρυβο" αν θέλετε, προχθές ήταν οι ταξιτζίδες, σήμερα είναι οι ομοφιλικές ομάδες, αύριο θα είναι οι χρήστες κάνναβης και ούτω καθεξής. Με άλλα λόγια, επιλέγεται αυτή τη στιγμή όχι μόνο η αλλαγή και αποπροσανατολισμός σε σχέση με τις πολιτικές προτεραιότητες της χώρας, αλλά και, οι συμμαχίες με ομάδες οι οποίες θα αποτελέσουν τον προπομπό για να αναταχθεί εκλογικά το κόμμα. Ποιο είναι αυτό που λείπει αν θέλετε από όλο αυτό το πλέγμα; Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ως ολότητα. Δηλαδή το κοινό συμφέρον. Αυτό δεν υπάρχει πουθενά. Διότι, αυτό θα ξεπεραστεί μέσα από μια νέα εκλογική αναμέτρηση η οποία θα βγάλει με το 18% μια πλειοψηφία στη βουλή. Αυτό το τραγικό και προκλητικό καθ΄όλα καθεστώς, το οποίο άλλα αποδίδει το εκλογικό σώμα κι άλλα διαμορφώνει ο εκλογικός νόμος για τη βουλή.
...
Όλο αυτό έγινε, ακριβώς για να φύγουμε απ΄την πολιτική ατζέντα. Καταλαβαίνεται λοιπόν ότι, μας φέρνει αυτό το γεγονός και πολλά άλλα, σ΄αυτό που αποτελεί την θεμέλια βάση και αφετηρία αυτών που μας κυβερνούν. Πού ανδρώθηκαν αυτοί οι άνθρωποι; Εκεί που θήτευσαν για να μάθουν τι είναι "πολιτική", τι είναι η "κοινωνία" ως ολότητα, τι είναι ένα "γενικό" συμφέρον, πού είναι; Η κορυφαία εκδήλωση του πιο απεχθούς καθεστώτος το οποίο έχουμε ζήσει τις τελευταίες δεκαετίες, δηλαδή, οι παρατάξεις των πανεπιστημίων. Εκεί θήτευσαν και εκπαιδεύτηκαν στο πώς θα εκβιάζουν, στο πώς θα καταδολιεύουν, στο πώς θα μεταβάλουν τον δημόσιο σε ιδιωτικό χώρο και πώς θα λειτουργούν φασιστικά. Όλων αυτών των ανθρώπων τώρα που μα κυβερνούν με κορυφαίο τον πρωθυπουργό, ξέρετε ποιο ήταν το διακύβευμα; Πώς θα μεταβάλουν το δημόσιο χώρο σε ιδιωτικό. Πώς θα τον καταλαμβάνουν και να μην έχουν δικαίωμα οι υπόλοιποι να λειτουργούν μέσα σ΄αυτόν. Πώς ΔΕΝ θα κινείται η ελευθερία της σκέψης και του λόγου, η κίνηση των ιδεών, εάν δεν είναι εναρμονισμένη με τις δικές τους εκδοχές.
...
Ένα πανεπιστήμιο που θα μπορούσε να είναι απ΄τα πρώτα στον κόσμο, όπως είναι το ελληνικό πανεπιστήμιο, έχει καταντήσει να είναι το μακρύ χέρι των κομμάτων. Ξέρετε ποια ήταν η αντίδραση αυτών των παρατάξεων και των κομμάτων όταν τέθηκε το ζήτημα επανειλημμένα κι από εμένα και από άλλους, ότι πρέπει οι εκπρόσωποι στα όργανα των πανεπιστημίων να είναι εκπρόσωποι των φοιτητών και όχι των παρατάξεων; Ότι αυτό αποτελεί φασισμό. Δηλαδή, οι φασίστες κατηγορούν όχι μόνο τη δημοκρατική αρχή, ότι είναι φασιστική. Αυτοί οι άνθρωποι κυβερνούν τώρα τη χώρα και γι΄αυτό πολιτεύονται έτσι.
...
Αυτό το καθεστώς της ανομίας, είναι ο μέγας τροφοδότης της βίας, είναι ο μέγας τροφοδότης του φόβου, άρα της ανελευθερίας. Να μη μιλάμε λοιπόν για "δημοκρατίες" και κουραφέξαλα, είναι οι ίδιοι οι οποίοι καταστέλλουν κάθε έννοια ελευθερίας στον πολίτη. Δημιουργούν τον φόβο. Φοβάται ο άνθρωπος σήμερα να μιλήσει. Φοβάται να πει την άποψή του. Γιατί αυτοί καλλιεργούν τον φόβο. Ξέρει ότι δίπλα του θα βρεθεί κάποιος ο οποίος θα τον καταδώσει, θα τον εκβιάσει και θα τον εκφοβίσει.
...
Ξέρετε γιατί υπάρχει πολυνομία στην Ελλάδα; Υπάρχει ένας λόγος και μόνο. Ότι, ο νόμος είναι εύκολο να ψηφιστεί. Η δημόσια διοίκηση και η δικαιοσύνη είναι δύσκολο να λειτουργήσει εκεί που πρέπει. Όταν λοιπόν βλέπετε να ψηφίζεται νόμος, σημαίνει ότι κάτι δεν θέλουν να γίνει στη πλευρά της εφαρμογής του νόμου.
...
Το ήθος του πολίτη, είναι το ήθος που του διδάσκει ή που του επιβάλλει η εξουσία/το σύστημα. Εάν το σύστημα του λέει ότι πρέπει και δικαιούται και μπορεί να αυτοδικήσει θα αυτοδικήσει. Εάν το σύστημα του πει ότι μόνον με το σταυρό στο χέρι -όπως λέμε- θα κάνεις αυτό που θέλεις να κάνεις, θα το κάνει έτσι. Αμφισβήτησε κανείς τις πανελλήνιες εξετάσεις για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια; Δε ξέρουμε τι γίνεται πίσω, αλλά κανείς δε διανοήθηκε να πάει στο βουλευτή ή να εξαγοράσει κάποιον για να μπορέσει να περάσει στο πανεπιστήμιο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όπου η πολιτεία θέλησε να εφαρμόσει σύστημα που δεν επιτρέπει τη συναλλαγή, το σύστημα δούλεψε καλά. Και δεν διανοήθηκε καμιά κοινωνία να πάει να κάνει συναλλαγή. Όταν όμως του λέει, μόνο με τη συναλλαγή θα κινηθείς, τι θα κάνει;
...
Το λέω πολλές φορές για να γίνει συνειδητό, αναλογιστείτε ότι έχουμε αναθέσει τις τύχες μας σε έναν άνθρωπο που λέγεται "πρωθυπουργός", ο οποίος δεν έχει τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για να διοικήσει ακόμα κι έναν στάβλο. Αλλά, κάντε μια ανατριχιαστική αναδρομή... Ότι, σ΄αυτή τη χώρα που πέρασαν προσωπικότητες του διαμετρήματος του Περικλή μέχρι τον Καποδίστρια, βρίσκονται άνθρωποι που την κυβερνούν, αυτής της ποιότητας κι αυτής της νοοτροπίας. Τι μεγαλύτερη κατάντια θέλει κανείς να δει μπροστά του, να συζητήσει, για να συνειδητοποιήσει ακριβώς πού βρισκόμαστε; Αν θέλουμε να την ορίσουμε με επιστημονικούς όρους -και δούμε τα πεπραγμένα αυτής της κυβέρνησης- είναι η πιο παλαιοκομματική κυβέρνηση η οποία πέρασε απ΄την Ελλάδα και που θυμίζει μια ολική επαναφορά στο καθεστώς της φαυλοκρατίας του 19ου αιώνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, το μόνο το οποίο δεν ενδιαφέρει εν προκειμένω, είναι η εφαρμογή του νόμου, δηλαδή των κανόνων που διασφαλίζουν την ελευθερία. Θέλουν την κοινωνία να μέσα στον φόβο δηλαδή. Για να κυβερνούν διάφορες ομάδες των πραιτοριανών.
...
Ακραία συμπεριφορά είναι να παίρνει κανείς τα ιμάτιά του και να φεύγει, να εγκαταλείπει την χώρα του. Ακραία συμπεριφορά είναι να αυτοδικεί κάποιος στο φανάρι γιατί σέρνει μέσα του χίλια δυό προβλήματα, ή γιατί ξέρει ότι δεν θα αντιμετωπίσει πουθενά τον επόπτη του νόμου. Ακραίες συμπεριφορές είναι οι τραγικές καταστάσεις που ζούμε καθημερινά στις μεγαλουπόλεις, που βλέπουμε να κοιμούνται στα πεζοδρόμια και να δηλώνει ο τωρινός "πρωθυπουργός" της χώρας με ξεδιάντροπο τρόπο ότι ό,που και να πάει συναντάει χαμόγελα... Προφανώς, όσοι πάνε και τον πλησιάζουν είναι αυτοί που τους επιτρέπουν να πλησιάσουν εκεί, και που βεβαίως, αφού πάνε να τον προσκυνήσουν χαμογελούν. Και αυτός είναι ο ορισμός της κατάστασης που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία. Πιο προκλητική δήλωση από αυτή, που θα έπρεπε ο ίδιος να αυτοκτονήσει για να αφήσει κάτι στην ιστορία, δεν υπάρχει! Ότι συναντάει ευτυχισμένους ανθρώπους με πλατύ χαμόγελο, και το λέει δημόσια όταν τον ρωτάει ο δημοσιογράφος "πώς βλέπει τα πράγματα να εξελίσσονται στην ελληνική κοινωνία και την δυστυχία που υπάρχει.
Απομαγνητοφώνηση, Ελένη Ξένου.
Γ. Κοντογιώργης - Η Συριζαία Αριστερά και η δυναμική επιστροφή της κομματοκρατίας
Ο Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργος Κοντογιώργης στον τηλεοπτικό σταθμό ΔΙΟΝ (Κεντρική Μακεδονία) στις 13.10.2017 και στον Φώτη Γιοβαννόπουλο.
Ακούστε όλη την εκπομπή εδώ: https://youtu.be/FSZkm6d7JI4
Το κεντρικό πρόβλημα δεν είναι, η πρόθεση του τι θέλουν να ρυθμίσουν, αλλά η ομολογία τι δεν θέλουν να αγγίξουν. Σημαίνει δηλαδή ότι, το κράτος αυτό το θέλουν έτσι όπως είναι για να το έχουν λάφυρο και να το χρησιμοποιούν κατά βούληση. Αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα που έπρεπε να τεθεί σε σχέση με την υπόθεση αυτή της ρύθμισης αυτού του, οριακού αν θέλετε, και εν πάση περιπτώσει συμβολικά πολύ ενδιαφέροντος θέματος που, θα έπρεπε να τεθεί σε πολύ διαφορετικές βάσεις. Όχι γιατί δεν πρέπει κανείς να σέβεται τη διαφορετικότητα του άλλου, αλλά, το περιβάλλον μέσα στο οποίο το τοποθετεί κανείς. Αλλά, δεν θέλω να συζητήσω αυτό το ζήτημα, για να μην υποπέσω στην ίδια παγίδα, να, μεταθέτω το περιεχόμενο της πολιτικής ατζέντας, προκειμένου να παίξω το παιχνίδι αυτών οι οποίοι μέχρι τώρα αν έχετε προσέξει, προκειμένου να μεταφέρουν τη προβληματική αλλού και να αποπροσανατολίσουν τη κοινή γνώμη, αυτό που κάνουν είναι να ικανοποιούν αιτήματα επιμέρους ομάδων. Ποιες είναι οι ομάδες που αποτελούν την αιχμή του δόρατος για να διαμορφώσουν αύριο τη κοινή γνώμη, δηλαδή να διαμορφώνουν πλαίσιο απ΄αυτό που είναι το περιβάλλον των ομάδων που δημιουργούν "θόρυβο" αν θέλετε, προχθές ήταν οι ταξιτζίδες, σήμερα είναι οι ομοφιλικές ομάδες, αύριο θα είναι οι χρήστες κάνναβης και ούτω καθεξής. Με άλλα λόγια, επιλέγεται αυτή τη στιγμή όχι μόνο η αλλαγή και αποπροσανατολισμός σε σχέση με τις πολιτικές προτεραιότητες της χώρας, αλλά και, οι συμμαχίες με ομάδες οι οποίες θα αποτελέσουν τον προπομπό για να αναταχθεί εκλογικά το κόμμα. Ποιο είναι αυτό που λείπει αν θέλετε από όλο αυτό το πλέγμα; Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ως ολότητα. Δηλαδή το κοινό συμφέρον. Αυτό δεν υπάρχει πουθενά. Διότι, αυτό θα ξεπεραστεί μέσα από μια νέα εκλογική αναμέτρηση η οποία θα βγάλει με το 18% μια πλειοψηφία στη βουλή. Αυτό το τραγικό και προκλητικό καθ΄όλα καθεστώς, το οποίο άλλα αποδίδει το εκλογικό σώμα κι άλλα διαμορφώνει ο εκλογικός νόμος για τη βουλή.
...
Όλο αυτό έγινε, ακριβώς για να φύγουμε απ΄την πολιτική ατζέντα. Καταλαβαίνεται λοιπόν ότι, μας φέρνει αυτό το γεγονός και πολλά άλλα, σ΄αυτό που αποτελεί την θεμέλια βάση και αφετηρία αυτών που μας κυβερνούν. Πού ανδρώθηκαν αυτοί οι άνθρωποι; Εκεί που θήτευσαν για να μάθουν τι είναι "πολιτική", τι είναι η "κοινωνία" ως ολότητα, τι είναι ένα "γενικό" συμφέρον, πού είναι; Η κορυφαία εκδήλωση του πιο απεχθούς καθεστώτος το οποίο έχουμε ζήσει τις τελευταίες δεκαετίες, δηλαδή, οι παρατάξεις των πανεπιστημίων. Εκεί θήτευσαν και εκπαιδεύτηκαν στο πώς θα εκβιάζουν, στο πώς θα καταδολιεύουν, στο πώς θα μεταβάλουν τον δημόσιο σε ιδιωτικό χώρο και πώς θα λειτουργούν φασιστικά. Όλων αυτών των ανθρώπων τώρα που μα κυβερνούν με κορυφαίο τον πρωθυπουργό, ξέρετε ποιο ήταν το διακύβευμα; Πώς θα μεταβάλουν το δημόσιο χώρο σε ιδιωτικό. Πώς θα τον καταλαμβάνουν και να μην έχουν δικαίωμα οι υπόλοιποι να λειτουργούν μέσα σ΄αυτόν. Πώς ΔΕΝ θα κινείται η ελευθερία της σκέψης και του λόγου, η κίνηση των ιδεών, εάν δεν είναι εναρμονισμένη με τις δικές τους εκδοχές.
...
Ένα πανεπιστήμιο που θα μπορούσε να είναι απ΄τα πρώτα στον κόσμο, όπως είναι το ελληνικό πανεπιστήμιο, έχει καταντήσει να είναι το μακρύ χέρι των κομμάτων. Ξέρετε ποια ήταν η αντίδραση αυτών των παρατάξεων και των κομμάτων όταν τέθηκε το ζήτημα επανειλημμένα κι από εμένα και από άλλους, ότι πρέπει οι εκπρόσωποι στα όργανα των πανεπιστημίων να είναι εκπρόσωποι των φοιτητών και όχι των παρατάξεων; Ότι αυτό αποτελεί φασισμό. Δηλαδή, οι φασίστες κατηγορούν όχι μόνο τη δημοκρατική αρχή, ότι είναι φασιστική. Αυτοί οι άνθρωποι κυβερνούν τώρα τη χώρα και γι΄αυτό πολιτεύονται έτσι.
...
Αυτό το καθεστώς της ανομίας, είναι ο μέγας τροφοδότης της βίας, είναι ο μέγας τροφοδότης του φόβου, άρα της ανελευθερίας. Να μη μιλάμε λοιπόν για "δημοκρατίες" και κουραφέξαλα, είναι οι ίδιοι οι οποίοι καταστέλλουν κάθε έννοια ελευθερίας στον πολίτη. Δημιουργούν τον φόβο. Φοβάται ο άνθρωπος σήμερα να μιλήσει. Φοβάται να πει την άποψή του. Γιατί αυτοί καλλιεργούν τον φόβο. Ξέρει ότι δίπλα του θα βρεθεί κάποιος ο οποίος θα τον καταδώσει, θα τον εκβιάσει και θα τον εκφοβίσει.
...
Ξέρετε γιατί υπάρχει πολυνομία στην Ελλάδα; Υπάρχει ένας λόγος και μόνο. Ότι, ο νόμος είναι εύκολο να ψηφιστεί. Η δημόσια διοίκηση και η δικαιοσύνη είναι δύσκολο να λειτουργήσει εκεί που πρέπει. Όταν λοιπόν βλέπετε να ψηφίζεται νόμος, σημαίνει ότι κάτι δεν θέλουν να γίνει στη πλευρά της εφαρμογής του νόμου.
...
Το ήθος του πολίτη, είναι το ήθος που του διδάσκει ή που του επιβάλλει η εξουσία/το σύστημα. Εάν το σύστημα του λέει ότι πρέπει και δικαιούται και μπορεί να αυτοδικήσει θα αυτοδικήσει. Εάν το σύστημα του πει ότι μόνον με το σταυρό στο χέρι -όπως λέμε- θα κάνεις αυτό που θέλεις να κάνεις, θα το κάνει έτσι. Αμφισβήτησε κανείς τις πανελλήνιες εξετάσεις για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια; Δε ξέρουμε τι γίνεται πίσω, αλλά κανείς δε διανοήθηκε να πάει στο βουλευτή ή να εξαγοράσει κάποιον για να μπορέσει να περάσει στο πανεπιστήμιο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όπου η πολιτεία θέλησε να εφαρμόσει σύστημα που δεν επιτρέπει τη συναλλαγή, το σύστημα δούλεψε καλά. Και δεν διανοήθηκε καμιά κοινωνία να πάει να κάνει συναλλαγή. Όταν όμως του λέει, μόνο με τη συναλλαγή θα κινηθείς, τι θα κάνει;
...
Το λέω πολλές φορές για να γίνει συνειδητό, αναλογιστείτε ότι έχουμε αναθέσει τις τύχες μας σε έναν άνθρωπο που λέγεται "πρωθυπουργός", ο οποίος δεν έχει τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για να διοικήσει ακόμα κι έναν στάβλο. Αλλά, κάντε μια ανατριχιαστική αναδρομή... Ότι, σ΄αυτή τη χώρα που πέρασαν προσωπικότητες του διαμετρήματος του Περικλή μέχρι τον Καποδίστρια, βρίσκονται άνθρωποι που την κυβερνούν, αυτής της ποιότητας κι αυτής της νοοτροπίας. Τι μεγαλύτερη κατάντια θέλει κανείς να δει μπροστά του, να συζητήσει, για να συνειδητοποιήσει ακριβώς πού βρισκόμαστε; Αν θέλουμε να την ορίσουμε με επιστημονικούς όρους -και δούμε τα πεπραγμένα αυτής της κυβέρνησης- είναι η πιο παλαιοκομματική κυβέρνηση η οποία πέρασε απ΄την Ελλάδα και που θυμίζει μια ολική επαναφορά στο καθεστώς της φαυλοκρατίας του 19ου αιώνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, το μόνο το οποίο δεν ενδιαφέρει εν προκειμένω, είναι η εφαρμογή του νόμου, δηλαδή των κανόνων που διασφαλίζουν την ελευθερία. Θέλουν την κοινωνία να μέσα στον φόβο δηλαδή. Για να κυβερνούν διάφορες ομάδες των πραιτοριανών.
...
Ακραία συμπεριφορά είναι να παίρνει κανείς τα ιμάτιά του και να φεύγει, να εγκαταλείπει την χώρα του. Ακραία συμπεριφορά είναι να αυτοδικεί κάποιος στο φανάρι γιατί σέρνει μέσα του χίλια δυό προβλήματα, ή γιατί ξέρει ότι δεν θα αντιμετωπίσει πουθενά τον επόπτη του νόμου. Ακραίες συμπεριφορές είναι οι τραγικές καταστάσεις που ζούμε καθημερινά στις μεγαλουπόλεις, που βλέπουμε να κοιμούνται στα πεζοδρόμια και να δηλώνει ο τωρινός "πρωθυπουργός" της χώρας με ξεδιάντροπο τρόπο ότι ό,που και να πάει συναντάει χαμόγελα... Προφανώς, όσοι πάνε και τον πλησιάζουν είναι αυτοί που τους επιτρέπουν να πλησιάσουν εκεί, και που βεβαίως, αφού πάνε να τον προσκυνήσουν χαμογελούν. Και αυτός είναι ο ορισμός της κατάστασης που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία. Πιο προκλητική δήλωση από αυτή, που θα έπρεπε ο ίδιος να αυτοκτονήσει για να αφήσει κάτι στην ιστορία, δεν υπάρχει! Ότι συναντάει ευτυχισμένους ανθρώπους με πλατύ χαμόγελο, και το λέει δημόσια όταν τον ρωτάει ο δημοσιογράφος "πώς βλέπει τα πράγματα να εξελίσσονται στην ελληνική κοινωνία και την δυστυχία που υπάρχει.
Απομαγνητοφώνηση, Ελένη Ξένου.
Γ. Κοντογιώργης - Η Συριζαία Αριστερά και η δυναμική επιστροφή της κομματοκρατίας
Ο Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργος Κοντογιώργης στον τηλεοπτικό σταθμό ΔΙΟΝ (Κεντρική Μακεδονία) στις 13.10.2017 και στον Φώτη Γιοβαννόπουλο.
Ακούστε όλη την εκπομπή εδώ: https://youtu.be/FSZkm6d7JI4
Ο Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργος Κοντογιώργης στον τηλεοπτικό σταθμό ΔΙΟΝ (Κεντρική Μακεδονία) στις 13.10.2017 και στον Φώτη Γιοβαννόπουλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου